határtalan
Hungarian
Etymology
From határ (“limit, boundary”) + -talan (“-less, without”, privative adjective-forming suffix).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈhɒtaːrtɒlɒn]
- Hyphenation: ha‧tár‧ta‧lan
- Rhymes: -ɒn
Adjective
határtalan (comparative határtalanabb, superlative leghatártalanabb)
- (of a flat area) unlimited, boundless, limitless, infinite, dimensionless, immense
- Synonyms: nagy kiterjedésű, végtelen
- Egy határtalan síkság terült el előttük. ― A boundless plain spread out before them.
- (figurative, exaggerating) boundless
- Synonyms: nagyfokú, nagymértékű
- A lelkesedésük határtalan. ― Their enthusiasm is boundless.
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | határtalan | határtalanok |
| accusative | határtalant | határtalanokat |
| dative | határtalannak | határtalanoknak |
| instrumental | határtalannal | határtalanokkal |
| causal-final | határtalanért | határtalanokért |
| translative | határtalanná | határtalanokká |
| terminative | határtalanig | határtalanokig |
| essive-formal | határtalanként | határtalanokként |
| essive-modal | határtalanul | — |
| inessive | határtalanban | határtalanokban |
| superessive | határtalanon | határtalanokon |
| adessive | határtalannál | határtalanoknál |
| illative | határtalanba | határtalanokba |
| sublative | határtalanra | határtalanokra |
| allative | határtalanhoz | határtalanokhoz |
| elative | határtalanból | határtalanokból |
| delative | határtalanról | határtalanokról |
| ablative | határtalantól | határtalanoktól |
| non-attributive possessive – singular |
határtalané | határtalanoké |
| non-attributive possessive – plural |
határtalanéi | határtalanokéi |
Derived terms
- határtalanság
Further reading
- határtalan in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.