hirð
See also: hird
Icelandic
Pronunciation
- IPA(key): /hɪrð/
- Rhymes: -ɪrð
Noun
hirð f (genitive singular hirðar, nominative plural hirðir)
- court (royal retinue)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | hirð | hirðin | hirðir | hirðirnar |
| accusative | hirð | hirðina | hirðir | hirðirnar |
| dative | hirð | hirðinni | hirðum | hirðunum |
| genitive | hirðar | hirðarinnar | hirða | hirðanna |
Middle English
Noun
hirð
- (Early Middle English) alternative form of hird (“household”)