Turkish
Etymology
From hukuk + -çu.
Pronunciation
Noun
hukukçu (definite accusative hukukçuyu, plural hukukçular)
- jurist
Declension
Declension of hukukçu
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
hukukçu
|
hukukçular
|
| definite accusative
|
hukukçuyu
|
hukukçuları
|
| dative
|
hukukçuya
|
hukukçulara
|
| locative
|
hukukçuda
|
hukukçularda
|
| ablative
|
hukukçudan
|
hukukçulardan
|
| genitive
|
hukukçunun
|
hukukçuların
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
hukukçum
|
hukukçularım
|
| 2nd singular
|
hukukçun
|
hukukçuların
|
| 3rd singular
|
hukukçusu
|
hukukçuları
|
| 1st plural
|
hukukçumuz
|
hukukçularımız
|
| 2nd plural
|
hukukçunuz
|
hukukçularınız
|
| 3rd plural
|
hukukçuları
|
hukukçuları
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
hukukçumu
|
hukukçularımı
|
| 2nd singular
|
hukukçunu
|
hukukçularını
|
| 3rd singular
|
hukukçusunu
|
hukukçularını
|
| 1st plural
|
hukukçumuzu
|
hukukçularımızı
|
| 2nd plural
|
hukukçunuzu
|
hukukçularınızı
|
| 3rd plural
|
hukukçularını
|
hukukçularını
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
hukukçuma
|
hukukçularıma
|
| 2nd singular
|
hukukçuna
|
hukukçularına
|
| 3rd singular
|
hukukçusuna
|
hukukçularına
|
| 1st plural
|
hukukçumuza
|
hukukçularımıza
|
| 2nd plural
|
hukukçunuza
|
hukukçularınıza
|
| 3rd plural
|
hukukçularına
|
hukukçularına
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
hukukçumda
|
hukukçularımda
|
| 2nd singular
|
hukukçunda
|
hukukçularında
|
| 3rd singular
|
hukukçusunda
|
hukukçularında
|
| 1st plural
|
hukukçumuzda
|
hukukçularımızda
|
| 2nd plural
|
hukukçunuzda
|
hukukçularınızda
|
| 3rd plural
|
hukukçularında
|
hukukçularında
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
hukukçumdan
|
hukukçularımdan
|
| 2nd singular
|
hukukçundan
|
hukukçularından
|
| 3rd singular
|
hukukçusundan
|
hukukçularından
|
| 1st plural
|
hukukçumuzdan
|
hukukçularımızdan
|
| 2nd plural
|
hukukçunuzdan
|
hukukçularınızdan
|
| 3rd plural
|
hukukçularından
|
hukukçularından
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
hukukçumun
|
hukukçularımın
|
| 2nd singular
|
hukukçunun
|
hukukçularının
|
| 3rd singular
|
hukukçusunun
|
hukukçularının
|
| 1st plural
|
hukukçumuzun
|
hukukçularımızın
|
| 2nd plural
|
hukukçunuzun
|
hukukçularınızın
|
| 3rd plural
|
hukukçularının
|
hukukçularının
|
Predicative forms
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
hukukçuyum
|
hukukçularım
|
| 2nd singular
|
hukukçusun
|
hukukçularsın
|
| 3rd singular
|
hukukçu
hukukçudur
|
hukukçular
hukukçulardır
|
| 1st plural
|
hukukçuyuz
|
hukukçularız
|
| 2nd plural
|
hukukçusunuz
|
hukukçularsınız
|
| 3rd plural
|
hukukçular
|
hukukçulardır
|
|
See also