huluskâr
Turkish
Etymology
Inherited from Ottoman Turkish خلوصكار (huluskâr). By surface analysis, hulus (“purity of heart”) + -kâr (agent noun suffix).
Pronunciation
- IPA(key): /hu.lusˈcaɾ/
- Hyphenation: hu‧lus‧kâr
Adjective
huluskâr (archaic)
Declension
| present tense | ||
|---|---|---|
| positive declarative | positive interrogative | |
| ben (I am) | huluskârım | huluskâr mıyım? |
| sen (you are) | huluskârsın | huluskâr mısın? |
| o (he/she/it is) | huluskâr / huluskârdır | huluskâr mı? |
| biz (we are) | huluskârız | huluskâr mıyız? |
| siz (you are) | huluskârsınız | huluskâr mısınız? |
| onlar (they are) | huluskâr(lar) | huluskâr(lar) mı? |
| past tense | ||
| positive declarative | positive interrogative | |
| ben (I was) | huluskârdım | huluskâr mıydım? |
| sen (you were) | huluskârdın | huluskâr mıydın? |
| o (he/she/it was) | huluskârdı | huluskâr mıydı? |
| biz (we were) | huluskârdık | huluskâr mıydık? |
| siz (you were) | huluskârdınız | huluskâr mıydınız? |
| onlar (they were) | huluskârdılar | huluskâr mıydılar? |
| indirect past | ||
| positive declarative | positive interrogative | |
| ben (I was) | huluskârmışım | huluskâr mıymışım? |
| sen (you were) | huluskârmışsın | huluskâr mıymışsın? |
| o (he/she/it was) | huluskârmış | huluskâr mıymış? |
| biz (we were) | huluskârmışız | huluskâr mıymışız? |
| siz (you were) | huluskârmışsınız | huluskâr mıymışsınız? |
| onlar (they were) | huluskârmışlar | huluskâr mıymışlar? |
| conditional | ||
| positive declarative | positive interrogative | |
| ben (if I) | huluskârsam | huluskâr mıysam? |
| sen (if you) | huluskârsan | huluskâr mıysan? |
| o (if he/she/it) | huluskârsa | huluskâr mıysa? |
| biz (if we) | huluskârsak | huluskâr mıysak? |
| siz (if you) | huluskârsanız | huluskâr mıysanız? |
| onlar (if they) | huluskârsalar | huluskâr mıysalar? |
For negative forms, use the appropriate form of değil.
Noun
huluskâr (definite accusative huluskârı, plural huluskârlar) (archaic, figurative)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | huluskâr | huluskârlar |
| definite accusative | huluskârı | huluskârları |
| dative | huluskâra | huluskârlara |
| locative | huluskârda | huluskârlarda |
| ablative | huluskârdan | huluskârlardan |
| genitive | huluskârın | huluskârların |
Derived terms
- huluskârane
- huluskârlık
Further reading
- “huluskâr”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu