iadh
Irish
Verb
iadh (present analytic iadhann, future analytic iadhfaidh, verbal noun iadhamh, past participle iadhta)
- alternative form of iaigh (“to close, shut”)
Conjugation
conjugation of iadh (first conjugation – A)
| verbal noun | ~amh | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| past participle | iadhta | |||||||
| tense | singular | plural | relative | autonomous | ||||
| first | second | third | first | second | third | |||
| indicative | ||||||||
| present | iadhaim | iadhann tú; iadhair† |
iadhann sé, sí | iadhaimid | iadhann sibh | iadhann siad; iadhaid† |
a iadhann; a iadhas / a n-iadhann* |
iadhtar |
| past | d'iadh mé; d'iadhas / iadh mé‡; iadhas‡ |
d'iadh tú; d'iadhais / iadh tú; iadhais‡ |
d'iadh sé, sí / iadh sé, sí‡ |
d'iadhamar; d'iadh muid / iadhamar; iadh muid‡ |
d'iadh sibh; d'iadhabhair / iadh sibh; iadhabhair‡ |
d'iadh siad; d'iadhadar / iadh siad; iadhadar‡ |
a d'iadh / ar iadh* |
iadhadh; hiadhadh† |
| past habitual | d'iadhainn / iadhainn‡; n-iadhainn‡‡ |
d'iadhtá / iadhtá‡; n-iadhtᇇ |
d'iadhadh sé, sí / iadhadh sé, sí‡; n-iadhadh sé, s퇇 |
d'iadhaimis; d'iadhadh muid / iadhaimis; iadhadh muid‡; n-iadhaimis‡‡; n-iadhadh muid‡‡ |
d'iadhadh sibh / iadhadh sibh‡; n-iadhadh sibh‡‡ |
d'iadhaidís; d'iadhadh siad / iadhaidís; iadhadh siad‡; n-iadhaidís‡‡; n-iadhadh siad‡‡ |
a d'iadhadh / a n-iadhadh* |
d'iadhtaí / iadhtaí‡; n-iadhta퇇 |
| future | iadhfaidh mé; iadhfad |
iadhfaidh tú; iadhfair† |
iadhfaidh sé, sí | iadhfaimid; iadhfaidh muid |
iadhfaidh sibh | iadhfaidh siad; iadhfaid† |
a iadhfaidh; a iadhfas / a n-iadhfaidh* |
iadhfar |
| conditional | d'iadhfainn / iadhfainn‡; n-iadhfainn‡‡ | d'iadhfá / iadhfá‡; n-iadhfᇇ | d'iadhfadh sé, sí / iadhfadh sé, sí‡; n-iadhfadh sé, s퇇 | d'iadhfaimis; d'iadhfadh muid / iadhfaimis‡; iadhfadh muid‡; n-iadhfaimis‡‡; n-iadhfadh muid‡‡ | d'iadhfadh sibh / iadhfadh sibh‡; n-iadhfadh sibh‡‡ | d'iadhfaidís; d'iadhfadh siad / iadhfaidís‡; iadhfadh siad‡; n-iadhfaidís‡‡; n-iadhfadh siad‡‡ | a d'iadhfadh / a n-iadhfadh* |
d'iadhfaí / iadhfaí‡; n-iadhfa퇇 |
| subjunctive | ||||||||
| present | go n-iadha mé; go n-iadhad† |
go n-iadha tú; go n-iadhair† |
go n-iadha sé, sí | go n-iadhaimid; go n-iadha muid |
go n-iadha sibh | go n-iadha siad; go n-iadhaid† |
— | go n-iadhtar |
| past | dá n-iadhainn | dá n-iadhtá | dá n-iadhadh sé, sí | dá n-iadhaimis; dá n-iadhadh muid |
dá n-iadhadh sibh | dá n-iadhaidís; dá n-iadhadh siad |
— | dá n-iadhtaí |
| imperative | ||||||||
| – | iadhaim | iadh | iadhadh sé, sí | iadhaimis | iadhaigí; iadhaidh† |
iadhaidís | — | iadhtar |
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡ dependent form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis (except an)
Verb
iadh
- inflection of iaigh:
- autonomous past indicative
- analytic past habitual dependent
- third-person singular imperative
Mutation
| radical | eclipsis | with h-prothesis | with t-prothesis |
|---|---|---|---|
| iadh | n-iadh | hiadh | not applicable |
Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.
Scottish Gaelic
Alternative forms
Etymology
From Middle Irish íadaid, from Old Irish íadaid (“to close”), from Proto-Celtic *eɸidāti, composed of *eɸi- + *dāti (“to give”). Cognate to Irish iaigh.
Verb
iadh (past dh'iadh, future iadhaidh, verbal noun iadhadh, past participle iadhte)