imum
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈiː.mũː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈiː.mum]
Etymology 1
Adjective
īmum
- inflection of īmus:
- nominative/accusative/vocative neuter singular
- accusative masculine singular
Etymology 2
Substantivization of the neuter form of īmus (“lowest”, “deepest”).
Noun
īmum n (genitive īmī); second declension
Declension
Second-declension noun (neuter).
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | īmum | īma |
| genitive | īmī | īmōrum |
| dative | īmō | īmīs |
| accusative | īmum | īma |
| ablative | īmō | īmīs |
| vocative | īmum | īma |
Descendants
- Italian: imo