incommensurabilis
Latin
Etymology
From in- + commēnsūrābilis.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɪŋ.kɔm.mẽː.suːˈraː.bɪ.lɪs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [iŋ.kom.men.suˈraː.bi.lis]
Adjective
incommēnsūrābilis (neuter incommēnsūrābile); third-declension two-termination adjective
Declension
Third-declension two-termination adjective.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | incommēnsūrābilis | incommēnsūrābile | incommēnsūrābilēs | incommēnsūrābilia | |
| genitive | incommēnsūrābilis | incommēnsūrābilium | |||
| dative | incommēnsūrābilī | incommēnsūrābilibus | |||
| accusative | incommēnsūrābilem | incommēnsūrābile | incommēnsūrābilēs incommēnsūrābilīs |
incommēnsūrābilia | |
| ablative | incommēnsūrābilī | incommēnsūrābilibus | |||
| vocative | incommēnsūrābilis | incommēnsūrābile | incommēnsūrābilēs | incommēnsūrābilia | |