infitias eo
Latin
Etymology
in- + *fitos, related to fateor (“to confess, admit”) + -ia
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ĩːˈfɪ.ti.aːs ˈe.oː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [iɱˈfit̪.t̪͡s̪i.as ˈɛː.o]
Verb
īnfitiās eō (present infinitive īnfitiās īre, perfect active īnfitiās iī or īnfitiās īvī, supine īnfitiās itum); irregular conjugation, no passive
Usage notes
The noun *īnfitiae (“denial”) is not attested outside this set phrase.
Conjugation
Conjugation of īnfitiās eō (irregular conjugation, no passive)
| indicative | singular | plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | īnfitiās eō | īnfitiās īs | īnfitiās it | īnfitiās īmus | īnfitiās ītis | īnfitiās eunt | ||||||
| imperfect | īnfitiās ībam | īnfitiās ībās | īnfitiās ībat | īnfitiās ībāmus | īnfitiās ībātis | īnfitiās ībant | |||||||
| future | īnfitiās ībō | īnfitiās ībis | īnfitiās ībit | īnfitiās ībimus | īnfitiās ībitis | īnfitiās ībunt | |||||||
| perfect | īnfitiās iī, īnfitiās īvī |
īnfitiās īstī, īnfitiās īvistī |
īnfitiās iit, īnfitiās īvit |
īnfitiās iimus | īnfitiās īstis | īnfitiās iērunt, īnfitiās iēre | |||||||
| pluperfect | īnfitiās ieram | īnfitiās ierās | īnfitiās ierat | īnfitiās ierāmus | īnfitiās ierātis | īnfitiās ierant | |||||||
| future perfect | īnfitiās ierō | īnfitiās ieris | īnfitiās ierit | īnfitiās ierimus | īnfitiās ieritis | īnfitiās ierint | |||||||
| subjunctive | singular | plural | |||||||||||
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | īnfitiās eam | īnfitiās eās | īnfitiās eat | īnfitiās eāmus | īnfitiās eātis | īnfitiās eant | ||||||
| imperfect | īnfitiās īrem | īnfitiās īrēs | īnfitiās īret | īnfitiās īrēmus | īnfitiās īrētis | īnfitiās īrent | |||||||
| perfect | īnfitiās ierim | īnfitiās ierīs | īnfitiās ierit | īnfitiās ierīmus | īnfitiās ierītis | īnfitiās ierint | |||||||
| pluperfect | īnfitiās īssem | īnfitiās īssēs | īnfitiās īsset | īnfitiās īssēmus | īnfitiās īssētis | īnfitiās īssent | |||||||
| imperative | singular | plural | |||||||||||
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | — | īnfitiās ī | — | — | īnfitiās īte | — | ||||||
| future | — | īnfitiās ītō | īnfitiās ītō | — | īnfitiās ītōte | īnfitiās euntō | |||||||
| non-finite forms | infinitive | participle | |||||||||||
| active | passive | active | passive | ||||||||||
| present | īnfitiās īre | — | īnfitiās iēns | — | |||||||||
| future | īnfitiās itūrum esse | — | īnfitiās itūrus | — | |||||||||
| perfect | īnfitiās īsse | — | — | — | |||||||||
| perfect potential | īnfitiās itūrum fuisse | — | — | — | |||||||||
| verbal nouns | gerund | supine | |||||||||||
| genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||||||||
| īnfitiās eundī | īnfitiās eundō | īnfitiās eundum | īnfitiās eundō | īnfitiās itum | īnfitiās itū | ||||||||
Related terms
References
- “īnfitiae”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- īnfitias īre in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- “infitiae” in the Thesaurus Linguae Latinae (TLL Open Access), Berlin (formerly Leipzig): De Gruyter (formerly Teubner), 1900–present