instructief

Dutch

Etymology

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Pronunciation

  • IPA(key): /ˌɪn.strʏkˈtɪf/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɪf
  • Hyphenation: in‧struc‧tief

Adjective

instructief (comparative instructiever, superlative instructiefst)

  1. instructive (conveying knowledge, information or instruction)

Declension

Declension of instructief
uninflected instructief
inflected instructieve
comparative instructiever
positive comparative superlative
predicative/adverbial instructief instructiever het instructiefst
het instructiefste
indefinite m./f. sing. instructieve instructievere instructiefste
n. sing. instructief instructiever instructiefste
plural instructieve instructievere instructiefste
definite instructieve instructievere instructiefste
partitive instructiefs instructievers —

Descendants

  • → Indonesian: instruktif
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.