insuetus
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ĩː.suˈeː.tʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [in.suˈɛː.t̪us]
Adjective
īnsuētus (feminine īnsuēta, neuter īnsuētum); first/second-declension adjective
- unaccustomed to (+ genitive or dative or ad + accusative)
- c. 52 BCE, Julius Caesar, Commentarii de Bello Gallico VII.30:
- Homines insueti laboris
- The men unaccustomed to toil
- Homines insueti laboris
- inexperienced (in)
- unusual
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | īnsuētus | īnsuēta | īnsuētum | īnsuētī | īnsuētae | īnsuēta | |
| genitive | īnsuētī | īnsuētae | īnsuētī | īnsuētōrum | īnsuētārum | īnsuētōrum | |
| dative | īnsuētō | īnsuētae | īnsuētō | īnsuētīs | |||
| accusative | īnsuētum | īnsuētam | īnsuētum | īnsuētōs | īnsuētās | īnsuēta | |
| ablative | īnsuētō | īnsuētā | īnsuētō | īnsuētīs | |||
| vocative | īnsuēte | īnsuēta | īnsuētum | īnsuētī | īnsuētae | īnsuēta | |
References
- “insuetus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “insuetus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- insuetus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- Dizionario Latino-Italiano Olivetti