interceptare
See also: interceptaré
Romanian
Etymology
From intercepta + -re.
Noun
interceptare f (plural interceptări)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | interceptare | interceptarea | interceptări | interceptările | |
| genitive-dative | interceptări | interceptării | interceptări | interceptărilor | |
| vocative | interceptare, interceptareo | interceptărilor | |||
Spanish
Verb
interceptare
- first/third-person singular future subjunctive of interceptar