intercurso
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɪn.tɛrˈkʊr.soː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [in̪.t̪erˈkur.so]
Etymology 1
intercurrō (“to run between, mingle”) + -tō
Verb
intercursō (present infinitive intercursāre, perfect active intercursāvī, supine intercursātum); first conjugation
Conjugation
Conjugation of intercursō (first conjugation)
| indicative | singular | plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | intercursō | intercursās | intercursat | intercursāmus | intercursātis | intercursant | ||||||
| imperfect | intercursābam | intercursābās | intercursābat | intercursābāmus | intercursābātis | intercursābant | |||||||
| future | intercursābō | intercursābis | intercursābit | intercursābimus | intercursābitis | intercursābunt | |||||||
| perfect | intercursāvī | intercursāvistī | intercursāvit | intercursāvimus | intercursāvistis | intercursāvērunt, intercursāvēre | |||||||
| pluperfect | intercursāveram | intercursāverās | intercursāverat | intercursāverāmus | intercursāverātis | intercursāverant | |||||||
| future perfect | intercursāverō | intercursāveris | intercursāverit | intercursāverimus | intercursāveritis | intercursāverint | |||||||
| passive | present | intercursor | intercursāris, intercursāre |
intercursātur | intercursāmur | intercursāminī | intercursantur | ||||||
| imperfect | intercursābar | intercursābāris, intercursābāre |
intercursābātur | intercursābāmur | intercursābāminī | intercursābantur | |||||||
| future | intercursābor | intercursāberis, intercursābere |
intercursābitur | intercursābimur | intercursābiminī | intercursābuntur | |||||||
| perfect | intercursātus + present active indicative of sum | ||||||||||||
| pluperfect | intercursātus + imperfect active indicative of sum | ||||||||||||
| future perfect | intercursātus + future active indicative of sum | ||||||||||||
| subjunctive | singular | plural | |||||||||||
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | intercursem | intercursēs | intercurset | intercursēmus | intercursētis | intercursent | ||||||
| imperfect | intercursārem | intercursārēs | intercursāret | intercursārēmus | intercursārētis | intercursārent | |||||||
| perfect | intercursāverim | intercursāverīs | intercursāverit | intercursāverīmus | intercursāverītis | intercursāverint | |||||||
| pluperfect | intercursāvissem | intercursāvissēs | intercursāvisset | intercursāvissēmus | intercursāvissētis | intercursāvissent | |||||||
| passive | present | intercurser | intercursēris, intercursēre |
intercursētur | intercursēmur | intercursēminī | intercursentur | ||||||
| imperfect | intercursārer | intercursārēris, intercursārēre |
intercursārētur | intercursārēmur | intercursārēminī | intercursārentur | |||||||
| perfect | intercursātus + present active subjunctive of sum | ||||||||||||
| pluperfect | intercursātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||||||||
| imperative | singular | plural | |||||||||||
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | — | intercursā | — | — | intercursāte | — | ||||||
| future | — | intercursātō | intercursātō | — | intercursātōte | intercursantō | |||||||
| passive | present | — | intercursāre | — | — | intercursāminī | — | ||||||
| future | — | intercursātor | intercursātor | — | — | intercursantor | |||||||
| non-finite forms | infinitive | participle | |||||||||||
| active | passive | active | passive | ||||||||||
| present | intercursāre | intercursārī | intercursāns | — | |||||||||
| future | intercursātūrum esse | intercursātum īrī | intercursātūrus | intercursandus | |||||||||
| perfect | intercursāvisse | intercursātum esse | — | intercursātus | |||||||||
| future perfect | — | intercursātum fore | — | — | |||||||||
| perfect potential | intercursātūrum fuisse | — | — | — | |||||||||
| verbal nouns | gerund | supine | |||||||||||
| genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||||||||
| intercursandī | intercursandō | intercursandum | intercursandō | intercursātum | intercursātū | ||||||||
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Participle
intercursō
- dative/ablative masculine/neuter singular of intercursus
References
- “intercurso”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “intercurso”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers