interruptar
Ido
Etymology
From inter + ruptar. Borrowed from English interrupt.
Pronunciation
- IPA(key): /interupˈtar/
Verb
interruptar (present tense interruptas, past tense interruptis, future tense interruptos, imperative interruptez, conditional interruptus)
- (transitive) to interrupt
- 1940 October, J. Kreis-Schneeberger, “Perseverar!”, in Progreso, volume 17, number 4, page 29:
- La nova milito semblar interruptir omna mondolingual aktiveso.
- The new war seems to have interrupted all world language activity.
Conjugation
| present | past | future | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| infinitive | interruptar | interruptir | interruptor | ||||
| tense | interruptas | interruptis | interruptos | ||||
| conditional | interruptus | — | — | ||||
| imperative | interruptez | — | — | ||||
| adjective active participle | interruptanta | interruptinta | interruptonta | ||||
| adverbial active participle | interruptante | interruptinte | interruptonte | ||||
| nominal active participle |
singular | interruptanto | interruptinto | interruptonto | |||
| plural | interruptanti | interruptinti | interruptonti | ||||
| adjective passive participle | interruptata | interruptita | interruptota | ||||
| adverbial passive participle | interruptate | interruptite | interruptote | ||||
| nominal passive participle |
singular | interruptato | interruptito | interruptoto | |||
| plural | interruptati | interruptiti | interruptoti | ||||