interruptio

Latin

Etymology

From interrumpō +‎ -tiō.

Noun

interruptiō f (genitive interruptiōnis); third declension

  1. interruption
  2. interval
  3. break, discontinuity

Declension

Third-declension noun.

singular plural
nominative interruptiō interruptiōnēs
genitive interruptiōnis interruptiōnum
dative interruptiōnī interruptiōnibus
accusative interruptiōnem interruptiōnēs
ablative interruptiōne interruptiōnibus
vocative interruptiō interruptiōnēs

Descendants

References