intractabilis
Latin
Etymology
in- (“un-”) + tractābilis (“tractable, manageable”)
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɪn.traːkˈtaː.bɪ.lɪs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [in̪.t̪rakˈt̪aː.bi.lis]
Adjective
intractābilis (neuter intractābile); third-declension two-termination adjective
Declension
Third-declension two-termination adjective.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | intractābilis | intractābile | intractābilēs | intractābilia | |
| genitive | intractābilis | intractābilium | |||
| dative | intractābilī | intractābilibus | |||
| accusative | intractābilem | intractābile | intractābilēs intractābilīs |
intractābilia | |
| ablative | intractābilī | intractābilibus | |||
| vocative | intractābilis | intractābile | intractābilēs | intractābilia | |
References
- “intractabilis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “intractabilis”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers