játa

See also: jata, jätä, and jätå

Faroese

Alternative forms

Etymology

From French le jade, rebracketing of earlier l'éjade (jade), from Spanish piedra de ijada (flank stone), via Vulgar Latin *iliata from Latin ilia (flank).

Noun

játa f (genitive singular játu, uncountable)

  1. (gems) jade

Declension

f1s singular
indefinite definite
nominative játa játan
accusative játu játuna
dative játu játuni
genitive játu játunnar

Icelandic

Etymology

From Old Norse játa, from Proto-Germanic *jaatjaną.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈjauːta/
    Rhymes: -auːta

Verb

játa (weak verb, third-person singular past indicative játaði, supine játað)[1]

  1. to confess, admit [intransitive or with accusative]
    Synonym: meðganga
    Það skal mikið til að fá hann til að játa.
    It will take a lot to get him to confess.
  2. to assent to something [with dative]
    Synonym: samsinna

Conjugation

játa – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur játa
supine sagnbót játað
present participle
játandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég játa játaði játi játaði
þú játar játaðir játir játaðir
hann, hún, það játar játaði játi játaði
plural við játum játuðum játum játuðum
þið játið játuðuð játið játuðuð
þeir, þær, þau játa játuðu játi játuðu
imperative boðháttur
singular þú játa (þú), játaðu
plural þið játið (þið), játiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
játast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að játast
supine sagnbót játast
present participle
játandist (rare; see appendix)
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég játast játaðist játist játaðist
þú játast játaðist játist játaðist
hann, hún, það játast játaðist játist játaðist
plural við játumst játuðumst játumst játuðumst
þið játist játuðust játist játuðust
þeir, þær, þau játast játuðust játist játuðust
imperative boðháttur
singular þú játast (þú), játastu
plural þið játist (þið), játisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
játaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
játaður játuð játað játaðir játaðar játuð
accusative
(þolfall)
játaðan játaða játað játaða játaðar játuð
dative
(þágufall)
játuðum játaðri játuðu játuðum játuðum játuðum
genitive
(eignarfall)
játaðs játaðrar játaðs játaðra játaðra játaðra
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
játaði játaða játaða játuðu játuðu játuðu
accusative
(þolfall)
játaða játuðu játaða játuðu játuðu játuðu
dative
(þágufall)
játaða játuðu játaða játuðu játuðu játuðu
genitive
(eignarfall)
játaða játuðu játaða játuðu játuðu játuðu

References

  1. ^ Ásgeir Blöndal Magnússon (1989) Íslensk orðsifjabók, Reykjavík: Árni Magnússon Institute for Icelandic Studies, →ISBN (Available at Málið.is under the “Eldri orðabækur” tab.)