kæra

See also: kära

Icelandic

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈcʰaiːra/
  • Rhymes: -aiːra

Etymology 1

Verb

kæra (weak verb, third-person singular past indicative kærði, supine kært)

  1. to accuse
    Synonyms: klaga, ákæra, ásaka, saka
  2. to complain
    Synonyms: kvarta, klaga
  3. (law) to impeach
Conjugation
kæra – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur að kæra
supine sagnbót kært
present participle
lýsingarháttur nútíðar
 kærandi
indicative
framsöguháttur
 subjunctive
viðtengingarháttur
present
nútíð
 past
þátíð
 present
nútíð
 past
þátíð
singular ég kæri kærði kæri kærði
þú kærir kærðir kærir kærðir
hann, hún, það kærir kærði kæri kærði
plural við kærum kærðum kærum kærðum
þið kærið kærðuð kærið kærðuð
þeir, þær, þau kæra kærðu kæri kærðu
imperative boðháttur
singular þú kær (þú), kærðu
plural þið kærið (þið), kæriði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
kærður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		kærður kærð kært kærðir kærðar kærð
accusative
(þolfall) 		kærðan kærða kært kærða kærðar kærð
dative
(þágufall) 		kærðum kærðri kærðu kærðum kærðum kærðum
genitive
(eignarfall) 		kærðs kærðrar kærðs kærðra kærðra kærðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		kærði kærða kærða kærðu kærðu kærðu
accusative
(þolfall) 		kærða kærðu kærða kærðu kærðu kærðu
dative
(þágufall) 		kærða kærðu kærða kærðu kærðu kærðu
genitive
(eignarfall) 		kærða kærðu kærða kærðu kærðu kærðu
Derived terms
  • ákæra
  • kæra sig um (“to care about; to trouble oneself about”)
  • kæra sig kollóttan um (“to be indifferent about; to not care for”)

Etymology 2

Noun

kæra f (genitive singular kæru, nominative plural kærur)

  1. complaint
    Synonyms: kvörtun, umkvörtun, klögumál
  2. accusation, charge
    Synonyms: ákæra, sök, ásökun, sakargift
Declension
Declension of kæra (feminine)
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative kæra kæran kærur kærurnar
accusative kæru kæruna kærur kærurnar
dative kæru kærunni kærum kærunum
genitive kæru kærunnar kæra kæranna

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.