kapotlopen
Dutch
Etymology
From kapot (“broken”) + lopen (“to walk”).
Pronunciation
- IPA(key): /kaːˈpɔtˌloː.pə(n)/
- Hyphenation: ka‧pot‧lo‧pen
Verb
kapotlopen
Conjugation
| Conjugation of kapotlopen (strong class 7, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | kapotlopen | |||
| past singular | liep kapot | |||
| past participle | kapotgelopen | |||
| infinitive | kapotlopen | |||
| gerund | kapotlopen n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | loop kapot | liep kapot | kapotloop | kapotliep |
| 2nd person sing. (jij) | loopt kapot, loop kapot2 | liep kapot | kapotloopt | kapotliep |
| 2nd person sing. (u) | loopt kapot | liep kapot | kapotloopt | kapotliep |
| 2nd person sing. (gij) | loopt kapot | liept kapot | kapotloopt | kapotliept |
| 3rd person singular | loopt kapot | liep kapot | kapotloopt | kapotliep |
| plural | lopen kapot | liepen kapot | kapotlopen | kapotliepen |
| subjunctive sing.1 | lope kapot | liepe kapot | kapotlope | kapotliepe |
| subjunctive plur.1 | lopen kapot | liepen kapot | kapotlopen | kapotliepen |
| imperative sing. | loop kapot | |||
| imperative plur.1 | loopt kapot | |||
| participles | kapotlopend | kapotgelopen | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||