kihívás
Hungarian
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkiɦiːvaːʃ]
- Hyphenation: ki‧hí‧vás
Noun
kihívás (plural kihívások)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | kihívás | kihívások |
| accusative | kihívást | kihívásokat |
| dative | kihívásnak | kihívásoknak |
| instrumental | kihívással | kihívásokkal |
| causal-final | kihívásért | kihívásokért |
| translative | kihívássá | kihívásokká |
| terminative | kihívásig | kihívásokig |
| essive-formal | kihívásként | kihívásokként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | kihívásban | kihívásokban |
| superessive | kihíváson | kihívásokon |
| adessive | kihívásnál | kihívásoknál |
| illative | kihívásba | kihívásokba |
| sublative | kihívásra | kihívásokra |
| allative | kihíváshoz | kihívásokhoz |
| elative | kihívásból | kihívásokból |
| delative | kihívásról | kihívásokról |
| ablative | kihívástól | kihívásoktól |
| non-attributive possessive – singular |
kihívásé | kihívásoké |
| non-attributive possessive – plural |
kihíváséi | kihívásokéi |
| possessor | single possession | multiple possessions |
|---|---|---|
| 1st person sing. | kihívásom | kihívásaim |
| 2nd person sing. | kihívásod | kihívásaid |
| 3rd person sing. | kihívása | kihívásai |
| 1st person plural | kihívásunk | kihívásaink |
| 2nd person plural | kihívásotok | kihívásaitok |
| 3rd person plural | kihívásuk | kihívásaik |
Further reading
- kihívás in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.