klema
Swedish
Verb
klema (present klemar, preterite klemade, supine klemat, imperative klema)
- to coddle, to pamper, to treat with kid gloves
- Hon tyckte han klemade med barnen
- She thought he was too indulgent towards the kids
Conjugation
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | klema | klemas | ||
| supine | klemat | klemats | ||
| imperative | klema | — | ||
| imper. plural1 | klemen | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | klemar | klemade | klemas | klemades |
| ind. plural1 | klema | klemade | klemas | klemades |
| subjunctive2 | kleme | klemade | klemes | klemades |
| present participle | klemande | |||
| past participle | — | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.
Related terms
- klema bort (“to spoil”)