klemar
Ido
Etymology
Borrowing from German klemmen. Cognate with Dutch klemmen, Danish klemme and Swedish klämma.
Verb
klemar (present klemas, past klemis, future klemos, conditional klemus, imperative klemez)
Conjugation
| present | past | future | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| infinitive | klemar | klemir | klemor | ||||
| tense | klemas | klemis | klemos | ||||
| conditional | klemus | — | — | ||||
| imperative | klemez | — | — | ||||
| adjective active participle | klemanta | kleminta | klemonta | ||||
| adverbial active participle | klemante | kleminte | klemonte | ||||
| nominal active participle |
singular | klemanto | kleminto | klemonto | |||
| plural | klemanti | kleminti | klemonti | ||||
| adjective passive participle | klemata | klemita | klemota | ||||
| adverbial passive participle | klemate | klemite | klemote | ||||
| nominal passive participle |
singular | klemato | klemito | klemoto | |||
| plural | klemati | klemiti | klemoti | ||||
Derived terms
Swedish
Verb
klemar
- present indicative of klema