klocktorn
Swedish
Etymology
klocka (“clock”) + torn (“tower”).
Noun
klocktorn n
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | klocktorn | klocktorns |
| definite | klocktornet | klocktornets | |
| plural | indefinite | klocktorn | klocktorns |
| definite | klocktornen | klocktornens |
See also
- klockstapel (“free-standing belfry”)