kluck
See also: Kluck
Swedish
Etymology
Deverbal from klucka.
Noun
kluck n
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | kluck | klucks |
| definite | klucket | kluckets | |
| plural | indefinite | kluck | klucks |
| definite | klucken | kluckens |
Deverbal from klucka.
kluck n
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | kluck | klucks |
| definite | klucket | kluckets | |
| plural | indefinite | kluck | klucks |
| definite | klucken | kluckens |