kroonkruid

Dutch

Etymology

Compound of kroon (crown) +‎ kruid (herb); kroontjeskruid (sun spurge) was formed similarly.

Noun

kroonkruid n (uncountable)

  1. a crownvetch; any plant of genus Securigera
    Synonym: kroonwikke

Derived terms

  • bont kroonkruid

Further reading