liðr
Old Norse
Etymology
From Proto-Germanic *liþuz, whence also Old English liþ, Old High German lid.
Noun
liðr m (genitive liðar, plural liðir)
Declension
| masculine | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | liðr | liðrinn | liðir | liðirnir |
| accusative | lið | liðinn | liðu | liðuna |
| dative | liði | liðinum | liðum | liðunum |
| genitive | liðar | liðarins | liða | liðanna |