lunda

See also: Lunda and -lunda

Cebuano

Etymology

From Jes Tirol's "Kapulongnan".

Noun

lunda

  1. (obsolete) a message

Verb

lunda

  1. (obsolete) to send a message

Icelandic

Etymology 1

Verb

lunda (weak verb, third-person singular past indicative lundaði, supine lundað)

  1. to hunt puffins
Conjugation
lunda – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur að lunda
supine sagnbót lundað
present participle
lýsingarháttur nútíðar
 lundandi
indicative
framsöguháttur
 subjunctive
viðtengingarháttur
present
nútíð
 past
þátíð
 present
nútíð
 past
þátíð
singular ég lunda lundaði lundi lundaði
þú lundar lundaðir lundir lundaðir
hann, hún, það lundar lundaði lundi lundaði
plural við lundum lunduðum lundum lunduðum
þið lundið lunduðuð lundið lunduðuð
þeir, þær, þau lunda lunduðu lundi lunduðu
imperative boðháttur
singular þú lunda (þú), lundaðu
plural þið lundið (þið), lundiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
lundast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að lundast
supine sagnbót lundast
present participle
lýsingarháttur nútíðar
 lundandist (rare; see appendix)
indicative
framsöguháttur
 subjunctive
viðtengingarháttur
present
nútíð
 past
þátíð
 present
nútíð
 past
þátíð
singular ég lundast lundaðist lundist lundaðist
þú lundast lundaðist lundist lundaðist
hann, hún, það lundast lundaðist lundist lundaðist
plural við lundumst lunduðumst lundumst lunduðumst
þið lundist lunduðust lundist lunduðust
þeir, þær, þau lundast lunduðust lundist lunduðust
imperative boðháttur
singular þú lundast (þú), lundastu
plural þið lundist (þið), lundisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
lundaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		lundaður lunduð lundað lundaðir lundaðar lunduð
accusative
(þolfall) 		lundaðan lundaða lundað lundaða lundaðar lunduð
dative
(þágufall) 		lunduðum lundaðri lunduðu lunduðum lunduðum lunduðum
genitive
(eignarfall) 		lundaðs lundaðrar lundaðs lundaðra lundaðra lundaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		lundaði lundaða lundaða lunduðu lunduðu lunduðu
accusative
(þolfall) 		lundaða lunduðu lundaða lunduðu lunduðu lunduðu
dative
(þágufall) 		lundaða lunduðu lundaða lunduðu lunduðu lunduðu
genitive
(eignarfall) 		lundaða lunduðu lundaða lunduðu lunduðu lunduðu

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

lunda m

  1. indefinite accusative singular of lundi
  2. indefinite dative singular of lundi
  3. indefinite genitive singular of lundi
  4. indefinite accusative plural of lundi
  5. indefinite genitive plural of lundi
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.