maledicus
Latin
Etymology
From male (“ill”) + -dicus (“-saying”); compare maledīcō (“slander, curse”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [maˈɫɛ.dɪ.kʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [maˈlɛː.d̪i.kus]
Adjective
maledicus (feminine maledica, neuter maledicum, comparative maledīcentior, superlative maledīcentissimus); first/second-declension adjective[1]
- slanderous
- Antonym: benedicus
- abusive
- scurrilous
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | maledicus | maledica | maledicum | maledicī | maledicae | maledica | |
| genitive | maledicī | maledicae | maledicī | maledicōrum | maledicārum | maledicōrum | |
| dative | maledicō | maledicae | maledicō | maledicīs | |||
| accusative | maledicum | maledicam | maledicum | maledicōs | maledicās | maledica | |
| ablative | maledicō | maledicā | maledicō | maledicīs | |||
| vocative | maledice | maledica | maledicum | maledicī | maledicae | maledica | |
References
- “maledicus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “maledicus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- "maledicus", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- maledicus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- ^ * Comparison of Adjectives in Meagan Ayer, Allen and Greenough’s New Latin Grammar for Schools and Colleges. Carlisle, Pennsylvania: Dickinson College Commentaries, 2014.