mantile
Latin
Noun
mantīle n (genitive mantīlis); third declension
- alternative form of mantēle
Declension
Third-declension noun (neuter, pure i-stem).
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | mantīle | mantīlia |
| genitive | mantīlis | mantīlium |
| dative | mantīlī | mantīlibus |
| accusative | mantīle | mantīlia |
| ablative | mantīlī | mantīlibus |
| vocative | mantīle | mantīlia |