meritat

See also: méritât

Latin

Verb

meritat

  1. third-person singular present active indicative of meritō

Romanian

Etymology

Past participle of merita.

Pronunciation

  • IPA(key): [meriˈtat]

Adjective

meritat m or n (feminine singular meritată, masculine plural meritați, feminine and neuter plural meritate)

  1. merited, deserved

Declension

Declension of meritat
singular plural
masculine neuter feminine masculine neuter feminine
nominative-
accusative
indefinite meritat meritată meritați meritate
definite meritatul meritata meritații meritatele
genitive-
dative
indefinite meritat meritate meritați meritate
definite meritatului meritatei meritaților meritatelor

Verb

meritat (past participle of merita)

  1. past participle of merita