migratorius
Latin
Etymology
From migrātus (“migrated”) + -tōrius, perfect passive participle of migrō (“migrate, depart”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [mɪ.ɡraːˈtoː.ri.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [mi.ɡraˈt̪ɔː.ri.us]
Adjective
migrātōrius (feminine migrātōria, neuter migrātōrium); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | migrātōrius | migrātōria | migrātōrium | migrātōriī | migrātōriae | migrātōria | |
| genitive | migrātōriī | migrātōriae | migrātōriī | migrātōriōrum | migrātōriārum | migrātōriōrum | |
| dative | migrātōriō | migrātōriae | migrātōriō | migrātōriīs | |||
| accusative | migrātōrium | migrātōriam | migrātōrium | migrātōriōs | migrātōriās | migrātōria | |
| ablative | migrātōriō | migrātōriā | migrātōriō | migrātōriīs | |||
| vocative | migrātōrie | migrātōria | migrātōrium | migrātōriī | migrātōriae | migrātōria | |
Related terms
References
- migratorius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- migratorius in Ramminger, Johann (16 July 2016 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016