mutilare
See also: mutilaré
Italian
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /mu.tiˈla.re/
- Rhymes: -are
- Hyphenation: mu‧ti‧là‧re
Verb
mutilàre (first-person singular present mùtilo, first-person singular past historic mutilài, past participle mutilàto, auxiliary avére)
Conjugation
Conjugation of mutilàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
Related terms
Anagrams
Latin
Verb
mutilāre
- inflection of mutilō:
- present active infinitive
- second-person singular present passive imperative/indicative
Romanian
Etymology
Noun
mutilare f (plural mutilări)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | mutilare | mutilarea | mutilări | mutilările | |
| genitive-dative | mutilări | mutilării | mutilări | mutilărilor | |
| vocative | mutilare, mutilareo | mutilărilor | |||
Spanish
Verb
mutilare
- first/third-person singular future subjunctive of mutilar