observare

See also: observaré

Latin

Verb

observāre

  1. inflection of observō:
    1. present active infinitive
    2. second-person singular present passive imperative/indicative

Romanian

Etymology

From observa +‎ -re.

Noun

observare f (plural observări)

  1. observation

Declension

Declension of observare
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative observare observarea observări observările
genitive-dative observări observării observări observărilor
vocative observare, observareo observărilor

Spanish

Verb

observare

  1. first/third-person singular future subjunctive of observar