pacticius

Latin

Alternative forms

Etymology

From pactus +‎ -īcius.

Pronunciation

Adjective

pactīcius (feminine pactīcia, neuter pactīcium); first/second-declension adjective

  1. agreed upon, arranged, stipulated

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative pactīcius pactīcia pactīcium pactīciī pactīciae pactīcia
genitive pactīciī pactīciae pactīciī pactīciōrum pactīciārum pactīciōrum
dative pactīciō pactīciae pactīciō pactīciīs
accusative pactīcium pactīciam pactīcium pactīciōs pactīciās pactīcia
ablative pactīciō pactīciā pactīciō pactīciīs
vocative pactīcie pactīcia pactīcium pactīciī pactīciae pactīcia

Descendants

  • English: pactitious
  • Italian: pattizio
  • Portuguese: pactício
  • Sicilian: pattizziu
  • Spanish: pacticio

References

  • pacticius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • pacticius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • pacticius in Ramminger, Johann (16 July 2016 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016