pectinarius
Latin
Alternative forms
- pectenārius
Etymology
From pecten (“comb”) + -ārius.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [pɛk.tɪˈnaː.ri.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [pek.t̪iˈnaː.ri.us]
Adjective
pectinārius (feminine pectināria, neuter pectinārium); first/second-declension adjective
- of or pertaining to combs.
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | pectinārius | pectināria | pectinārium | pectināriī | pectināriae | pectināria | |
| genitive | pectināriī | pectināriae | pectināriī | pectināriōrum | pectināriārum | pectināriōrum | |
| dative | pectināriō | pectināriae | pectināriō | pectināriīs | |||
| accusative | pectinārium | pectināriam | pectinārium | pectināriōs | pectināriās | pectināria | |
| ablative | pectināriō | pectināriā | pectināriō | pectināriīs | |||
| vocative | pectinārie | pectināria | pectinārium | pectināriī | pectināriae | pectināria | |
Noun
pectinārius m (genitive pectināriī or pectinārī); second declension
- A combmaker.
Declension
Second-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | pectinārius | pectināriī |
| genitive | pectināriī pectinārī1 |
pectināriōrum |
| dative | pectināriō | pectināriīs |
| accusative | pectinārium | pectināriōs |
| ablative | pectināriō | pectināriīs |
| vocative | pectinārie | pectināriī |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).
Related terms
References
- “pectinarius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- pectinarius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.