popadać

From po- +‎ padać.^[1] First attested in the 16th century.^[2][3] Compare Kashubian pòpadac, Silesian popadać, and Slovincian pôpadac.

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -adat͡ɕ
• Syllabification: po‧pa‧dać

popadać impf (perfective popaść)

1. (intransitive, literary) to fall into, to lapse into, to descend into (to gradually take on a particular state) [with w (+ accusative) ‘into what’]
2. (intransitive, obsolete) to overtake, to take hold of, to encompass; to seize, to reach

   Synonym: dopadać

popadać pf

1. (intransitive) to fall one after another (to collapse onto the ground in sequence)
2. (intransitive) to fall one after another (to die in sequence) [with z (+ genitive) ‘from what’]
3. (intransitive, colloquial) to fall one after another (to go bankrupt in sequence)

   Synonyms: pobankrutować, poupadać

4. (intransitive) to rain for a bit; to snow for a while
5. (reflexive with się, obsolete or dialectal, Przemyśl, of lips, etc.) to fall apart, to crack, to splinter, to chap

• popadać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• popadać in Polish dictionaries at PWN
• “POPADAĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 04.06.2019
• Paweł Kupiszewski (04.06.2019) “POPADAĆ%20SIĘ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “popadać”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “popadać”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1908), “popadać”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 4, Warsaw, page 639
• popadać in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
• Aleksander Saloni (1899) “popadać”, in “Lud wiejski w okolicy Przeworska”, in M. Arct, E. Lubowski, editors, Wisła : miesięcznik gieograficzno-etnograficzny (in Polish), volume 13, Warsaw: Artur Gruszecki, page 243