querneus
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈkʷɛr.ne.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈkʷɛr.ne.us]
Adjective
querneus (feminine quernea, neuter querneum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | querneus | quernea | querneum | querneī | querneae | quernea | |
| genitive | querneī | querneae | querneī | querneōrum | querneārum | querneōrum | |
| dative | querneō | querneae | querneō | querneīs | |||
| accusative | querneum | querneam | querneum | querneōs | querneās | quernea | |
| ablative | querneō | querneā | querneō | querneīs | |||
| vocative | quernee | quernea | querneum | querneī | querneae | quernea | |
References
- querneus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- querneus in Georges, Karl Ernst, Georges, Heinrich (1913–1918) Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch, 8th edition, volume 2, Hahnsche Buchhandlung
- “querneus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press