quinquiplus
Latin
| 50 | ||
| ← 4 | V 5 |
6 → [a], [b], [c] |
|---|---|---|
| Cardinal: quīnque Ordinal: quīntus Adverbial: quīnquiēs, quīnquiēns Proportional: quīnquiplus, quīntuplus, quīncuplus Multiplier: quīnquiplex, quīntuplex, quīncuplex, quinqueplex Distributive: quīnus Collective: quīniō Fractional: quīntāns | ||
Etymology
From quīnque (“five”) + -plus (“-fold”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈkʷiːŋ.kʷɪ.pɫʊs], [kʷiːŋˈkʷɪp.ɫʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈkʷiŋ.kʷi.plus], [kʷiŋˈkʷip.lus]
Adjective
quīnquiplus (feminine quīnquipla, neuter quīnquiplum); first/second-declension adjective
- (Late Latin) fivefold, quintuple, five times the amount
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | quīnquiplus | quīnquipla | quīnquiplum | quīnquiplī | quīnquiplae | quīnquipla | |
| genitive | quīnquiplī | quīnquiplae | quīnquiplī | quīnquiplōrum | quīnquiplārum | quīnquiplōrum | |
| dative | quīnquiplō | quīnquiplae | quīnquiplō | quīnquiplīs | |||
| accusative | quīnquiplum | quīnquiplam | quīnquiplum | quīnquiplōs | quīnquiplās | quīnquipla | |
| ablative | quīnquiplō | quīnquiplā | quīnquiplō | quīnquiplīs | |||
| vocative | quīnquiple | quīnquipla | quīnquiplum | quīnquiplī | quīnquiplae | quīnquipla | |
References
- R. E. Latham, D. R. Howlett, & R. K. Ashdowne, editors (1975–2013), “quinquiplus”, in Dictionary of Medieval Latin from British Sources[1], London: Oxford University Press for the British Academy, →ISBN, →OCLC