quintuplus
Latin
| 50 | ||
| ← 4 | V 5 |
6 → [a], [b], [c] |
|---|---|---|
| Cardinal: quīnque Ordinal: quīntus Adverbial: quīnquiēs, quīnquiēns Proportional: quīnquiplus, quīntuplus, quīncuplus Multiplier: quīnquiplex, quīntuplex, quīncuplex, quinqueplex Distributive: quīnus Collective: quīniō Fractional: quīntāns | ||
Etymology
From quīntus (“fifth”) + -plus.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈkʷiːn.tʊ.pɫʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈkʷin̪.t̪u.plus]
Adjective
quīntuplus (feminine quīntupla, neuter quīntuplum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | quīntuplus | quīntupla | quīntuplum | quīntuplī | quīntuplae | quīntupla | |
| genitive | quīntuplī | quīntuplae | quīntuplī | quīntuplōrum | quīntuplārum | quīntuplōrum | |
| dative | quīntuplō | quīntuplae | quīntuplō | quīntuplīs | |||
| accusative | quīntuplum | quīntuplam | quīntuplum | quīntuplōs | quīntuplās | quīntupla | |
| ablative | quīntuplō | quīntuplā | quīntuplō | quīntuplīs | |||
| vocative | quīntuple | quīntupla | quīntuplum | quīntuplī | quīntuplae | quīntupla | |
Descendants
Further reading
- R. E. Latham, D. R. Howlett, & R. K. Ashdowne, editors (1975–2013), “quintuplus”, in Dictionary of Medieval Latin from British Sources[1], London: Oxford University Press for the British Academy, →ISBN, →OCLC