ræða

See also: raeda

Faroese

Etymology

From Old Norse hræða.

Verb

ræða (third person singular past indicative ræddi, third person plural past indicative ræddu, supine rætt)

  1. (transitive) to frighten

Conjugation

Conjugation of (group v-3)
infinitive
supine rætt
present past
first singular ræði ræddi
second singular ræðir ræddi
third singular ræðir ræddi
plural ræða ræddu
participle (a18)1 ræðandi ræddur
imperative
singular ræð!
plural ræðið!

1Only the past participle being declined.

Icelandic

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈraiːða/
    Rhymes: -aiːða

Etymology 1

From Old Norse rœða, related to ráð (counsel, advice).

Noun

ræða f (genitive singular ræðu, nominative plural ræður)

  1. a speech, an address
    Synonym: ávarp n
Declension
Declension of ræða (feminine)
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative ræða ræðan ræður ræðurnar
accusative ræðu ræðuna ræður ræðurnar
dative ræðu ræðunni ræðum ræðunum
genitive ræðu ræðunnar ræðna, ræða ræðnanna, ræðanna
Derived terms

Etymology 2

Verb

ræða (weak verb, third-person singular past indicative ræddi, supine rætt)

  1. to discuss, to talk, to speak [intransitive or with accusative]
Conjugation
ræða – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur ræða
supine sagnbót rætt
present participle
ræðandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég ræði ræddi ræði ræddi
þú ræðir ræddir ræðir ræddir
hann, hún, það ræðir ræddi ræði ræddi
plural við ræðum ræddum ræðum ræddum
þið ræðið rædduð ræðið rædduð
þeir, þær, þau ræða ræddu ræði ræddu
imperative boðháttur
singular þú ræð (þú), ræddu
plural þið ræðið (þið), ræðiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
ræðast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur ræðast
supine sagnbót ræðst
present participle
ræðandist (rare; see appendix)
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég ræðist ræddist ræðist ræddist
þú ræðist ræddist ræðist ræddist
hann, hún, það ræðist ræddist ræðist ræddist
plural við ræðumst ræddumst ræðumst ræddumst
þið ræðist ræddust ræðist ræddust
þeir, þær, þau ræðast ræddust ræðist ræddust
imperative boðháttur
singular þú ræðst (þú), ræðstu
plural þið ræðist (þið), ræðisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
ræddur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
ræddur rædd rætt ræddir ræddar rædd
accusative
(þolfall)
ræddan rædda rætt rædda ræddar rædd
dative
(þágufall)
ræddum ræddri ræddu ræddum ræddum ræddum
genitive
(eignarfall)
rædds ræddrar rædds ræddra ræddra ræddra
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
ræddi rædda rædda ræddu ræddu ræddu
accusative
(þolfall)
rædda ræddu rædda ræddu ræddu ræddu
dative
(þágufall)
rædda ræddu rædda ræddu ræddu ræddu
genitive
(eignarfall)
rædda ræddu rædda ræddu ræddu ræddu
Derived terms