rancuneus
Dutch
Etymology
From rancune (“rancor”) + -eus.
Pronunciation
Audio: (file)
Adjective
rancuneus (comparative rancuneuzer, superlative meest rancuneus or rancuneust)
Declension
| Declension of rancuneus | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | rancuneus | |||
| inflected | rancuneuze | |||
| comparative | rancuneuzer | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | rancuneus | rancuneuzer | het rancuneust het rancuneuste | |
| indefinite | m./f. sing. | rancuneuze | rancuneuzere | rancuneuste |
| n. sing. | rancuneus | rancuneuzer | rancuneuste | |
| plural | rancuneuze | rancuneuzere | rancuneuste | |
| definite | rancuneuze | rancuneuzere | rancuneuste | |
| partitive | rancuneus | rancuneuzers | — | |