redimio
See also: redimió
Latin
Etymology
Uncertain. Perhaps related via PIE to domō (“I tame, subdue”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [rɛˈdɪ.mi.oː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [reˈd̪iː.mi.o]
Verb
redimiō (present infinitive redimīre, perfect active redimiī, supine redimītum); fourth conjugation
Conjugation
Conjugation of redimiō (fourth conjugation)
| indicative | singular | plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | redimiō | redimīs | redimit | redimīmus | redimītis | redimiunt | ||||||
| imperfect | redimiēbam | redimiēbās | redimiēbat | redimiēbāmus | redimiēbātis | redimiēbant | |||||||
| future | redimiam | redimiēs | redimiet | redimiēmus | redimiētis | redimient | |||||||
| perfect | redimiī | redimiistī | redimiit | redimiimus | redimiistis | redimiērunt, redimiēre | |||||||
| pluperfect | redimieram | redimierās | redimierat | redimierāmus | redimierātis | redimierant | |||||||
| future perfect | redimierō | redimieris | redimierit | redimierimus | redimieritis | redimierint | |||||||
| passive | present | redimior | redimīris, redimīre |
redimītur | redimīmur | redimīminī | redimiuntur | ||||||
| imperfect | redimiēbar | redimiēbāris, redimiēbāre |
redimiēbātur | redimiēbāmur | redimiēbāminī | redimiēbantur | |||||||
| future | redimiar | redimiēris, redimiēre |
redimiētur | redimiēmur | redimiēminī | redimientur | |||||||
| perfect | redimītus + present active indicative of sum | ||||||||||||
| pluperfect | redimītus + imperfect active indicative of sum | ||||||||||||
| future perfect | redimītus + future active indicative of sum | ||||||||||||
| subjunctive | singular | plural | |||||||||||
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | redimiam | redimiās | redimiat | redimiāmus | redimiātis | redimiant | ||||||
| imperfect | redimīrem | redimīrēs | redimīret | redimīrēmus | redimīrētis | redimīrent | |||||||
| perfect | redimierim | redimierīs | redimierit | redimierīmus | redimierītis | redimierint | |||||||
| pluperfect | redimiissem | redimiissēs | redimiisset | redimiissēmus | redimiissētis | redimiissent | |||||||
| passive | present | redimiar | redimiāris, redimiāre |
redimiātur | redimiāmur | redimiāminī | redimiantur | ||||||
| imperfect | redimīrer | redimīrēris, redimīrēre |
redimīrētur | redimīrēmur | redimīrēminī | redimīrentur | |||||||
| perfect | redimītus + present active subjunctive of sum | ||||||||||||
| pluperfect | redimītus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||||||||
| imperative | singular | plural | |||||||||||
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | — | redimī | — | — | redimīte | — | ||||||
| future | — | redimītō | redimītō | — | redimītōte | redimiuntō | |||||||
| passive | present | — | redimīre | — | — | redimīminī | — | ||||||
| future | — | redimītor | redimītor | — | — | redimiuntor | |||||||
| non-finite forms | infinitive | participle | |||||||||||
| active | passive | active | passive | ||||||||||
| present | redimīre | redimīrī | redimiēns | — | |||||||||
| future | redimītūrum esse | redimītum īrī | redimītūrus | redimiendus, redimiundus | |||||||||
| perfect | redimiisse | redimītum esse | — | redimītus | |||||||||
| future perfect | — | redimītum fore | — | — | |||||||||
| perfect potential | redimītūrum fuisse | — | — | — | |||||||||
| verbal nouns | gerund | supine | |||||||||||
| genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||||||||
| redimiendī | redimiendō | redimiendum | redimiendō | redimītum | redimītū | ||||||||
References
- “redimio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “redimio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- redimio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.