ryðga

Icelandic

Verb

ryðga (weak verb, third-person singular past indicative ryðgaði, supine ryðgað)

  1. (intransitive) to rust

Conjugation

ryðga – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur að ryðga
supine sagnbót ryðgað
present participle
lýsingarháttur nútíðar
 ryðgandi
indicative
framsöguháttur
 subjunctive
viðtengingarháttur
present
nútíð
 past
þátíð
 present
nútíð
 past
þátíð
singular ég ryðga ryðgaði ryðgi ryðgaði
þú ryðgar ryðgaðir ryðgir ryðgaðir
hann, hún, það ryðgar ryðgaði ryðgi ryðgaði
plural við ryðgum ryðguðum ryðgum ryðguðum
þið ryðgið ryðguðuð ryðgið ryðguðuð
þeir, þær, þau ryðga ryðguðu ryðgi ryðguðu
imperative boðháttur
singular þú ryðga (þú), ryðgaðu
plural þið ryðgið (þið), ryðgiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
ryðgast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að ryðgast
supine sagnbót ryðgast
present participle
lýsingarháttur nútíðar
 ryðgandist (rare; see appendix)
indicative
framsöguháttur
 subjunctive
viðtengingarháttur
present
nútíð
 past
þátíð
 present
nútíð
 past
þátíð
singular ég ryðgast ryðgaðist ryðgist ryðgaðist
þú ryðgast ryðgaðist ryðgist ryðgaðist
hann, hún, það ryðgast ryðgaðist ryðgist ryðgaðist
plural við ryðgumst ryðguðumst ryðgumst ryðguðumst
þið ryðgist ryðguðust ryðgist ryðguðust
þeir, þær, þau ryðgast ryðguðust ryðgist ryðguðust
imperative boðháttur
singular þú ryðgast (þú), ryðgastu
plural þið ryðgist (þið), ryðgisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
ryðgaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		ryðgaður ryðguð ryðgað ryðgaðir ryðgaðar ryðguð
accusative
(þolfall) 		ryðgaðan ryðgaða ryðgað ryðgaða ryðgaðar ryðguð
dative
(þágufall) 		ryðguðum ryðgaðri ryðguðu ryðguðum ryðguðum ryðguðum
genitive
(eignarfall) 		ryðgaðs ryðgaðrar ryðgaðs ryðgaðra ryðgaðra ryðgaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		ryðgaði ryðgaða ryðgaða ryðguðu ryðguðu ryðguðu
accusative
(þolfall) 		ryðgaða ryðguðu ryðgaða ryðguðu ryðguðu ryðguðu
dative
(þágufall) 		ryðgaða ryðguðu ryðgaða ryðguðu ryðguðu ryðguðu
genitive
(eignarfall) 		ryðgaða ryðguðu ryðgaða ryðguðu ryðguðu ryðguðu
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.