scáthaigh

Irish

Etymology 1

From scáth (“shade, shadow; covering, protection; shade, screen”, noun) +‎ -igh (verbal suffix).

Verb

scáthaigh (present analytic scáthaíonn, future analytic scáthóidh, verbal noun scáthú, past participle scáthaithe) (ambitransitive)

  1. to shade, shadow; darken, obscure
  2. to cover, screen, protect
Conjugation
conjugation of scáthaigh (second conjugation)
verbal noun scáthú
past participle scáthaithe
tense singular plural relative autonomous
first second third first second third
indicative
present scáthaím scáthaíonn tú;
scáthaír† 		scáthaíonn sé, sí scáthaímid;
scáthaíonn muid 		scáthaíonn sibh scáthaíonn siad;
scáthaíd† 		a scáthaíonn; a scáthaíos /
a scáthaíonn* 		scáthaítear
past scáthaigh mé; scáthaíos scáthaigh tú; scáthaís scáthaigh sé, sí scáthaíomar; scáthaigh muid scáthaigh sibh; scáthaíobhair scáthaigh siad; scáthaíodar a scáthaigh /
ar scáthaigh* 		scáthaíodh
past habitual scáthaínn scáthaíteá scáthaíodh sé, sí scáthaímis; scáthaíodh muid scáthaíodh sibh scáthaídís; scáthaíodh siad a scáthaíodh /
a scáthaíodh* 		scáthaítí
future scáthóidh mé;
scáthód;
scáthóchaidh mé† 		scáthóidh tú;
scáthóir†;
scáthóchaidh tú† 		scáthóidh sé, sí;
scáthóchaidh sé, sí† 		scáthóimid;
scáthóidh muid;
scáthóchaimid†;
scáthóchaidh muid† 		scáthóidh sibh;
scáthóchaidh sibh† 		scáthóidh siad;
scáthóid†;
scáthóchaidh siad† 		a scáthóidh; a scáthós; a scáthóchaidh†; a scáthóchas† /
a scáthóidh*; a scáthóchaidh*† 		scáthófar; scáthóchar†
conditional scáthóinn; scáthóchainn† scáthófá; scáthóchthᆠscáthódh sé, sí; scáthóchadh sé, sí† scáthóimis; scáthódh muid; scáthóchaimis†; scáthóchadh muid† scáthódh sibh; scáthóchadh sibh† scáthóidís; scáthódh siad; scáthóchadh siad† a scáthódh; a scáthóchadh† /
a scáthódh*; a scáthóchadh*† 		scáthófaí; scáthóchthaí†
subjunctive
present go scáthaí mé;
go scáthaíod† 		go scáthaí tú;
go scáthaír† 		go scáthaí sé, sí go scáthaímid;
go scáthaí muid 		go scáthaí sibh go scáthaí siad;
go scáthaíd† 		— go scáthaítear
past dá scáthaínn dá scáthaíteá dá scáthaíodh sé, sí dá scáthaímis;
dá scáthaíodh muid 		dá scáthaíodh sibh dá scáthaídís;
dá scáthaíodh siad 		— dá scáthaítí
imperative
– scáthaím scáthaigh scáthaíodh sé, sí scáthaímis scáthaígí;
scáthaídh† 		scáthaídís — scáthaítear

* indirect relative
† archaic or dialect form

Further reading

Etymology 2

Adjective

scáthaigh

  1. inflection of scáthach:
    1. vocative/genitive singular masculine
    2. (archaic) dative singular feminine
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.