scuma
Interlingua
Etymology
From Latin scuma via English scum, French écume, Portuguese escuma, and Italian schiuma.
Pronunciation
- IPA(key): /skum/, [skʊm]
Noun
scuma (uncountable)
Latin
Alternative forms
- schuma
Etymology
From Frankish *skūm (“foam”), perhaps via an earlier Vulgar Latin *scūma.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈskʊ.ma]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈskuː.ma]
Noun
scuma f (genitive scumae); first declension[1]
Declension
First-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | scuma | scumae |
| genitive | scumae | scumārum |
| dative | scumae | scumīs |
| accusative | scumam | scumās |
| ablative | scumā | scumīs |
| vocative | scuma | scumae |
Synonyms
Descendants
- Old French: escume, eschume
- Italian: schiuma
- Neapolitan scumma
- Old Galician-Portuguese: escuma
- Old Occitan: escuma
- Piedmontese: scuma
- Sicilian: scuma
References
- ^ "scuma", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)