sefa

See also: Sefa

Icelandic

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈsɛːva/
    Rhymes: -ɛːva

Verb

sefa (weak verb, third-person singular past indicative sefaði, supine sefað)

  1. to soothe

Conjugation

sefa – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur að sefa
supine sagnbót sefað
present participle
lýsingarháttur nútíðar
 sefandi
indicative
framsöguháttur
 subjunctive
viðtengingarháttur
present
nútíð
 past
þátíð
 present
nútíð
 past
þátíð
singular ég sefa sefaði sefi sefaði
þú sefar sefaðir sefir sefaðir
hann, hún, það sefar sefaði sefi sefaði
plural við sefum sefuðum sefum sefuðum
þið sefið sefuðuð sefið sefuðuð
þeir, þær, þau sefa sefuðu sefi sefuðu
imperative boðháttur
singular þú sefa (þú), sefaðu
plural þið sefið (þið), sefiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
sefast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að sefast
supine sagnbót sefast
present participle
lýsingarháttur nútíðar
 sefandist (rare; see appendix)
indicative
framsöguháttur
 subjunctive
viðtengingarháttur
present
nútíð
 past
þátíð
 present
nútíð
 past
þátíð
singular ég sefast sefaðist sefist sefaðist
þú sefast sefaðist sefist sefaðist
hann, hún, það sefast sefaðist sefist sefaðist
plural við sefumst sefuðumst sefumst sefuðumst
þið sefist sefuðust sefist sefuðust
þeir, þær, þau sefast sefuðust sefist sefuðust
imperative boðháttur
singular þú sefast (þú), sefastu
plural þið sefist (þið), sefisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
sefaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		sefaður sefuð sefað sefaðir sefaðar sefuð
accusative
(þolfall) 		sefaðan sefaða sefað sefaða sefaðar sefuð
dative
(þágufall) 		sefuðum sefaðri sefuðu sefuðum sefuðum sefuðum
genitive
(eignarfall) 		sefaðs sefaðrar sefaðs sefaðra sefaðra sefaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		sefaði sefaða sefaða sefuðu sefuðu sefuðu
accusative
(þolfall) 		sefaða sefuðu sefaða sefuðu sefuðu sefuðu
dative
(þágufall) 		sefaða sefuðu sefaða sefuðu sefuðu sefuðu
genitive
(eignarfall) 		sefaða sefuðu sefaða sefuðu sefuðu sefuðu

Northern Kurdish

Etymology

Ottoman Turkish صفا.[1]

Noun

sefa f

  1. pleasure
  2. tranquility

References

  1. ^ An English and Turkish dictionary, by James William Redhouse, 1856.

Old English

Alternative forms

Etymology

From Proto-West Germanic *sebō, from Proto-Germanic *sebô (“mind, sense”), from Proto-Indo-European *sep- (“to try, research”). Cognate with Old Saxon sevo, Old Norse sefi, Latin sapiō.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈse.fɑ/, [ˈse.vɑ]

Noun

sefa m

  1. (poetic) spirit, heart, mind
    • Ealle þa gemoniað mōdes fūsne sefan to sīþe
      All these things urge him who is eager of spirit to travel. (The Seafarer)

Declension

Weak:

singular plural
nominative sefa sefan
accusative sefan sefan
genitive sefan sefena
dative sefan sefum

Derived terms

Old Norse

Noun

sefa

  1. accusative/dative/genitive singular of sefi

Turkish

Alternative forms

  • safa (superseded spelling)

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish صفا (ṣafa, “a being clear, limpid, clearness, the mind's being free from anxiety, grief, irritation, calmness, peace, enjoyment, pleasure, delight, pure affection, delight”),[1][2] from Arabic صَفَاء (ṣafāʔ, “serenity”), verbal noun of صَفَا (ṣafā, “to be pure, to be clear, to be pure of heart”).[3]

Pronunciation

  • IPA(key): /seˈfaː/
  • Hyphenation: se‧fa

Noun

sefa (definite accusative sefayı, plural sefalar)

  1. Serenity, peace of mind, tranquility.
    Synonyms: rahatlık, gönül rahatlığı, huzur, keyif
  2. Fun, pleasure, enjoyment.
    Synonyms: eğlence, neşe

Declension

Declension of sefa
singular plural
nominative sefa sefalar
definite accusative sefayı sefaları
dative sefaya sefalara
locative sefada sefalarda
ablative sefadan sefalardan
genitive sefanın sefaların
Possessive forms
nominative
singular plural
1st singular sefam sefalarım
2nd singular sefan sefaların
3rd singular sefası sefaları
1st plural sefamız sefalarımız
2nd plural sefanız sefalarınız
3rd plural sefaları sefaları
definite accusative
singular plural
1st singular sefamı sefalarımı
2nd singular sefanı sefalarını
3rd singular sefasını sefalarını
1st plural sefamızı sefalarımızı
2nd plural sefanızı sefalarınızı
3rd plural sefalarını sefalarını
dative
singular plural
1st singular sefama sefalarıma
2nd singular sefana sefalarına
3rd singular sefasına sefalarına
1st plural sefamıza sefalarımıza
2nd plural sefanıza sefalarınıza
3rd plural sefalarına sefalarına
locative
singular plural
1st singular sefamda sefalarımda
2nd singular sefanda sefalarında
3rd singular sefasında sefalarında
1st plural sefamızda sefalarımızda
2nd plural sefanızda sefalarınızda
3rd plural sefalarında sefalarında
ablative
singular plural
1st singular sefamdan sefalarımdan
2nd singular sefandan sefalarından
3rd singular sefasından sefalarından
1st plural sefamızdan sefalarımızdan
2nd plural sefanızdan sefalarınızdan
3rd plural sefalarından sefalarından
genitive
singular plural
1st singular sefamın sefalarımın
2nd singular sefanın sefalarının
3rd singular sefasının sefalarının
1st plural sefamızın sefalarımızın
2nd plural sefanızın sefalarınızın
3rd plural sefalarının sefalarının

Derived terms

  • akşamsefası
  • aynısefa
  • gecesefası
  • gündüzsefası
  • içki sefası
  • sefa pezevengi
  • sefa sürmek
  • sefahat
  • sefalı
  • sefasına bakmak
  • zevküsefa

References

  1. ^ Redhouse, James W. (1890) “صفا”, in A Turkish and English Lexicon‎[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1178
  2. ^ Kélékian, Diran (1911) “صفا”, in Dictionnaire turc-français‎[2] (in French), Constantinople: Mihran, page 762
  3. ^ Nişanyan, Sevan (2002–) “safa”, in Nişanyan Sözlük

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.