seinka

Icelandic

Verb

seinka (weak verb, third-person singular past indicative seinkaði, supine seinkað)

  1. to delay

Conjugation

seinka – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur seinka
supine sagnbót seinkað
present participle
seinkandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég seinka seinkaði seinki seinkaði
þú seinkar seinkaðir seinkir seinkaðir
hann, hún, það seinkar seinkaði seinki seinkaði
plural við seinkum seinkuðum seinkum seinkuðum
þið seinkið seinkuðuð seinkið seinkuðuð
þeir, þær, þau seinka seinkuðu seinki seinkuðu
imperative boðháttur
singular þú seinka (þú), seinkaðu
plural þið seinkið (þið), seinkiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
seinkast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að seinkast
supine sagnbót seinkast
present participle
seinkandist (rare; see appendix)
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég seinkast seinkaðist seinkist seinkaðist
þú seinkast seinkaðist seinkist seinkaðist
hann, hún, það seinkast seinkaðist seinkist seinkaðist
plural við seinkumst seinkuðumst seinkumst seinkuðumst
þið seinkist seinkuðust seinkist seinkuðust
þeir, þær, þau seinkast seinkuðust seinkist seinkuðust
imperative boðháttur
singular þú seinkast (þú), seinkastu
plural þið seinkist (þið), seinkisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
seinkaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
seinkaður seinkuð seinkað seinkaðir seinkaðar seinkuð
accusative
(þolfall)
seinkaðan seinkaða seinkað seinkaða seinkaðar seinkuð
dative
(þágufall)
seinkuðum seinkaðri seinkuðu seinkuðum seinkuðum seinkuðum
genitive
(eignarfall)
seinkaðs seinkaðrar seinkaðs seinkaðra seinkaðra seinkaðra
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
seinkaði seinkaða seinkaða seinkuðu seinkuðu seinkuðu
accusative
(þolfall)
seinkaða seinkuðu seinkaða seinkuðu seinkuðu seinkuðu
dative
(þágufall)
seinkaða seinkuðu seinkaða seinkuðu seinkuðu seinkuðu
genitive
(eignarfall)
seinkaða seinkuðu seinkaða seinkuðu seinkuðu seinkuðu

Further reading

Anagrams