siða

See also: sida, Sida, SIDA, sidá, siþa, and síða

Icelandic

Etymology

From Old Norse siða, from Proto-Germanic *sidōną.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈsɪːða/
    Rhymes: -ɪːða

Verb

siða (weak verb, third-person singular past indicative siðaði, supine siðað)

  1. to teach proper manners, civilize
  2. to lecture, tell off

Conjugation

siða – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur að siða
supine sagnbót siðað
present participle
lýsingarháttur nútíðar
 siðandi
indicative
framsöguháttur
 subjunctive
viðtengingarháttur
present
nútíð
 past
þátíð
 present
nútíð
 past
þátíð
singular ég siða siðaði siði siðaði
þú siðar siðaðir siðir siðaðir
hann, hún, það siðar siðaði siði siðaði
plural við siðum siðuðum siðum siðuðum
þið siðið siðuðuð siðið siðuðuð
þeir, þær, þau siða siðuðu siði siðuðu
imperative boðháttur
singular þú siða (þú), siðaðu
plural þið siðið (þið), siðiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
siðast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að siðast
supine sagnbót siðast
present participle
lýsingarháttur nútíðar
 siðandist (rare; see appendix)
indicative
framsöguháttur
 subjunctive
viðtengingarháttur
present
nútíð
 past
þátíð
 present
nútíð
 past
þátíð
singular ég siðast siðaðist siðist siðaðist
þú siðast siðaðist siðist siðaðist
hann, hún, það siðast siðaðist siðist siðaðist
plural við siðumst siðuðumst siðumst siðuðumst
þið siðist siðuðust siðist siðuðust
þeir, þær, þau siðast siðuðust siðist siðuðust
imperative boðháttur
singular þú siðast (þú), siðastu
plural þið siðist (þið), siðisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
siðaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		siðaður siðuð siðað siðaðir siðaðar siðuð
accusative
(þolfall) 		siðaðan siðaða siðað siðaða siðaðar siðuð
dative
(þágufall) 		siðuðum siðaðri siðuðu siðuðum siðuðum siðuðum
genitive
(eignarfall) 		siðaðs siðaðrar siðaðs siðaðra siðaðra siðaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		siðaði siðaða siðaða siðuðu siðuðu siðuðu
accusative
(þolfall) 		siðaða siðuðu siðaða siðuðu siðuðu siðuðu
dative
(þágufall) 		siðaða siðuðu siðaða siðuðu siðuðu siðuðu
genitive
(eignarfall) 		siðaða siðuðu siðaða siðuðu siðuðu siðuðu
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.