sitia
Catalan
Verb
sitia
- inflection of sitiar:
- third-person singular present indicative
- second-person singular imperative
Old Swedish
Etymology
From Old Norse sitja, from Proto-Germanic *sitjaną.
Verb
sitia
- to sit
Conjugation
| present | past | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| infinitive | sitia | — | ||||
| participle | sitiandi, sitiande | sitin | ||||
| active voice | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive | |
| iæk | siter | siti, site | — | sat | sāti, sāte | |
| þū | siter | siti, site | sit | sast | sāti, sāte | |
| han | siter | siti, site | — | sat | sāti, sāte | |
| vīr | sitium, sitiom | sitium, sitiom | sitium, sitiom | sātum, sātom | sātum, sātom | |
| īr | sitin | sitin | sitin | sātin | sātin | |
| þēr | sitia | sitin | — | sātu, sāto | sātin | |
| mediopassive voice | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive | |
| iæk | — | — | — | — | — | |
| þū | — | — | — | — | — | |
| han | — | — | — | — | — | |
| vīr | — | — | — | — | — | |
| īr | — | — | — | — | — | |
| þēr | — | — | — | — | — | |
Descendants
- Swedish: sitta
Portuguese
Verb
sitia
- inflection of sitiar:
- third-person singular present indicative
- second-person singular imperative
Spanish
Verb
sitia
- inflection of sitiar:
- third-person singular present indicative
- second-person singular imperative