Old Norse
Etymology
From Proto-Germanic *skammaz.
Adjective
skammr (comparative skemmri, superlative skemstr)
- short
fyr skǫmmu- a short time ago
hvern létu þeir hǫfði skemmra- they decapitated each one
- (literally, “they let each one become shorter by a head”)
Declension
Strong declension of superlative of skammr
| singular
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
skammastr
|
skǫmmust
|
skammast
|
| accusative
|
skammastan
|
skammasta
|
skammast
|
| dative
|
skǫmmustum
|
skammastri
|
skǫmmustu
|
| genitive
|
skammasts
|
skammastrar
|
skammasts
|
|
|
| plural
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
skammastir
|
skammastar
|
skǫmmust
|
| accusative
|
skammasta
|
skammastar
|
skǫmmust
|
| dative
|
skǫmmustum
|
skǫmmustum
|
skǫmmustum
|
| genitive
|
skammastra
|
skammastra
|
skammastra
|
Weak declension of superlative of skammr
| singular
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
skammasti
|
skammasta
|
skammasta
|
| accusative
|
skammasta
|
skǫmmustu
|
skammasta
|
| dative
|
skammasta
|
skǫmmustu
|
skammasta
|
| genitive
|
skammasta
|
skǫmmustu
|
skammasta
|
|
|
| plural
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
skǫmmustu
|
skǫmmustu
|
skǫmmustu
|
| accusative
|
skǫmmustu
|
skǫmmustu
|
skǫmmustu
|
| dative
|
skǫmmustum
|
skǫmmustum
|
skǫmmustum
|
| genitive
|
skǫmmustu
|
skǫmmustu
|
skǫmmustu
|
Descendants
Further reading
- Zoëga, Geir T. (1910) “skammr”, in A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press; also available at the Internet Archive