slétta

See also: sletta

Icelandic

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈstljɛhta/
    Rhymes: -ɛhta

Etymology 1

Verb

slétta (weak verb, third-person singular past indicative slétti, supine slétt) or slétta (weak verb, third-person singular past indicative sléttaði, supine sléttað)

  1. to flatten, even out
Conjugation
slétta – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur slétta
supine sagnbót slétt
present participle
sléttandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég slétti slétti slétti slétti
þú sléttir sléttir sléttir sléttir
hann, hún, það sléttir slétti slétti slétti
plural við sléttum sléttum sléttum sléttum
þið sléttið sléttuð sléttið sléttuð
þeir, þær, þau slétta sléttu slétti sléttu
imperative boðháttur
singular þú slétt (þú), sléttu
plural þið sléttið (þið), sléttiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
sléttast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að sléttast
supine sagnbót slést
present participle
sléttandist (rare; see appendix)
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég sléttist sléttist sléttist sléttist
þú sléttist sléttist sléttist sléttist
hann, hún, það sléttist sléttist sléttist sléttist
plural við sléttumst sléttumst sléttumst sléttumst
þið sléttist sléttust sléttist sléttust
þeir, þær, þau sléttast sléttust sléttist sléttust
imperative boðháttur
singular þú slést (þú), sléstu
plural þið sléttist (þið), sléttisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
sléttur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
sléttur slétt slétt sléttir sléttar slétt
accusative
(þolfall)
sléttan slétta slétt slétta sléttar slétt
dative
(þágufall)
sléttum sléttri sléttu sléttum sléttum sléttum
genitive
(eignarfall)
slétts sléttrar slétts sléttra sléttra sléttra
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
slétti slétta slétta sléttu sléttu sléttu
accusative
(þolfall)
slétta sléttu slétta sléttu sléttu sléttu
dative
(þágufall)
slétta sléttu slétta sléttu sléttu sléttu
genitive
(eignarfall)
slétta sléttu slétta sléttu sléttu sléttu

or

slétta – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur slétta
supine sagnbót sléttað
present participle
sléttandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég slétta sléttaði slétti sléttaði
þú sléttar sléttaðir sléttir sléttaðir
hann, hún, það sléttar sléttaði slétti sléttaði
plural við sléttum sléttuðum sléttum sléttuðum
þið sléttið sléttuðuð sléttið sléttuðuð
þeir, þær, þau slétta sléttuðu slétti sléttuðu
imperative boðháttur
singular þú slétta (þú), sléttaðu
plural þið sléttið (þið), sléttiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
sléttast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að sléttast
supine sagnbót sléttast
present participle
sléttandist (rare; see appendix)
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég sléttast sléttaðist sléttist sléttaðist
þú sléttast sléttaðist sléttist sléttaðist
hann, hún, það sléttast sléttaðist sléttist sléttaðist
plural við sléttumst sléttuðumst sléttumst sléttuðumst
þið sléttist sléttuðust sléttist sléttuðust
þeir, þær, þau sléttast sléttuðust sléttist sléttuðust
imperative boðháttur
singular þú sléttast (þú), sléttastu
plural þið sléttist (þið), sléttisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
sléttaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
sléttaður sléttuð sléttað sléttaðir sléttaðar sléttuð
accusative
(þolfall)
sléttaðan sléttaða sléttað sléttaða sléttaðar sléttuð
dative
(þágufall)
sléttuðum sléttaðri sléttuðu sléttuðum sléttuðum sléttuðum
genitive
(eignarfall)
sléttaðs sléttaðrar sléttaðs sléttaðra sléttaðra sléttaðra
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
sléttaði sléttaða sléttaða sléttuðu sléttuðu sléttuðu
accusative
(þolfall)
sléttaða sléttuðu sléttaða sléttuðu sléttuðu sléttuðu
dative
(þágufall)
sléttaða sléttuðu sléttaða sléttuðu sléttuðu sléttuðu
genitive
(eignarfall)
sléttaða sléttuðu sléttaða sléttuðu sléttuðu sléttuðu

Etymology 2

Noun

slétta f (genitive singular sléttu, nominative plural sléttur)

  1. plain, prairie
  2. (physics) mare, plane
Declension
Declension of slétta (feminine)
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative slétta sléttan sléttur slétturnar
accusative sléttu sléttuna sléttur slétturnar
dative sléttu sléttunni sléttum sléttunum
genitive sléttu sléttunnar sléttna, slétta sléttnanna, sléttanna